بلندگو یا اسپیکر وسیله‌ای است که انرژی الکتریکی را به صدا تبدیل می‌کند. به عبارت دیگر، بلندگو سیگنال‌های الکتریکی را از یک منبع صوتی مانند ضبط صوت، کامپیوتر یا تلفن دریافت می‌کند و آنها را به ارتعاشات مکانیکی تبدیل می‌کند که به عنوان صدا قابل شنیدن هستند.

بلندگوها از اجزای مختلفی تشکیل شده‌اند که مهم‌ترین آنها عبارتند از:

• مخروط: این قسمت اصلی بلندگو است که از جنس کاغذ، پلاستیک یا فلز ساخته می‌شود و با ارتعاش خود، صدا را تولید می‌کند.
• سیم پیچ: سیم پیچ در داخل بلندگو قرار دارد و با عبور جریان الکتریکی از آن، میدان مغناطیسی ایجاد می‌شود.
• مگنت: مگنت در داخل بلندگو قرار دارد و با ایجاد میدان مغناطیسی، به حرکت مخروط کمک می‌کند.

بلندگوها در انواع مختلفی تولید می‌شوند که هر کدام کاربرد خاص خود را دارند. برخی از رایج‌ترین انواع بلندگوها عبارتند از:

• بلندگوهای خانگی: این نوع بلندگوها برای استفاده در منزل طراحی شده‌اند و در اندازه‌ها و توان‌های مختلف موجود هستند.
• بلندگوهای کامپیوتر: این نوع بلندگوها برای استفاده با کامپیوتر طراحی شده‌اند و معمولاً از اندازه کوچکی برخوردار هستند.
• بلندگوهای خودرو: این نوع بلندگوها برای استفاده در خودرو طراحی شده‌اند و در برابر شرایط آب و هوایی مختلف مقاوم هستند.
• بلندگوهای حرفه‌ای: این نوع بلندگوها برای استفاده در سیستم‌های صوتی حرفه‌ای مانند کنسرت‌ها و سالن‌های تئاتر طراحی شده‌اند و از کیفیت صدای بالایی برخوردار هستند.

علاوه بر تنوع در نوع، بلندگوها در اندازه‌های مختلف نیز تولید می‌شوند. اندازه بلندگو به طور مستقیم با توان خروجی آن مرتبط است. به طور کلی، بلندگوهای بزرگ‌تر توان خروجی بیشتری دارند و می‌توانند صدای بلندتری را تولید کنند.

انتخاب بلندگوی مناسب به عوامل مختلفی مانند نوع کاربرد، اندازه محیط و بودجه شما بستگی دارد. اگر به دنبال خرید بلندگو هستید، بهتر است قبل از خرید، اطلاعات خود را در مورد انواع مختلف بلندگوها و کاربرد آنها افزایش دهید.

فرکانس بلندگو به محدوده فرکانس‌های صوتی اشاره دارد که بلندگو می‌تواند به طور موثر بازتولید کند. این محدوده به طور کلی بر حسب هرتز (Hz) بیان می‌شود.

به طور کلی، انسان می‌تواند فرکانس‌های بین 20 هرتز تا 20 کیلوهرتز را بشنود. با این حال، بسیاری از بلندگوها قادر به بازتولید تمام این فرکانس‌ها نیستند.

محدوده فرکانس یک بلندگو به عوامل مختلفی مانند اندازه، نوع و طراحی آن بستگی دارد. به طور کلی، بلندگوهای بزرگ‌تر می‌توانند فرکانس‌های پایین‌تر را بازتولید کنند، در حالی که بلندگوهای کوچک‌تر برای بازتولید فرکانس‌های بالا مناسب‌تر هستند.

انواع فرکانس در بلندگوها:

• فرکانس‌های پایین (باس): این فرکانس‌ها بین 20 هرتز تا 200 هرتز قرار دارند و به عنوان صداهای بم شناخته می‌شوند. بلندگوهای ووفر برای بازتولید این فرکانس‌ها طراحی شده‌اند.
• فرکانس‌های میانی: این فرکانس‌ها بین 200 هرتز تا 2 کیلوهرتز قرار دارند و شامل اکثر اصوات قابل شنیدن مانند صدای انسان و آلات موسیقی هستند. بلندگوهای میدرنج برای بازتولید این فرکانس‌ها طراحی شده‌اند.
• فرکانس‌های بالا (تریبل): این فرکانس‌ها بین 2 کیلوهرتز تا 20 کیلوهرتز قرار دارند و به عنوان صداهای زیر شناخته می‌شوند. بلندگوهای تویتر برای بازتولید این فرکانس‌ها طراحی شده‌اند.

اهمیت فرکانس در انتخاب بلندگو:

انتخاب بلندگوی مناسب با فرکانس‌های مورد نیاز شما بسیار مهم است. به عنوان مثال، اگر به دنبال بلندگویی برای گوش دادن به موسیقی هستید که شامل فرکانس‌های پایین زیادی است، مانند موسیقی راک یا هیپ‌هاپ، باید بلندگویی را انتخاب کنید که ووفر قوی داشته باشد.

از سوی دیگر، اگر به دنبال بلندگویی برای گوش دادن به موسیقی کلاسیک یا گفتگو هستید، بلندگویی با فرکانس‌های میانی و بالا قوی‌تر نیاز دارید.

نکاتی برای انتخاب بلندگو با فرکانس مناسب:

• به نوع موسیقی که گوش می‌دهید توجه کنید.
• به اندازه محیطی که می‌خواهید از بلندگوها در آن استفاده کنید توجه کنید.
• به بودجه خود توجه کنید.

فرکانس‌های پایین (باس)

فرکانس‌های پایین که به عنوان باس نیز شناخته می‌شوند، به محدوده فرکانس‌های صوتی بین 20 هرتز تا 200 هرتز اشاره دارند. این فرکانس‌ها به عنوان صداهای بم شناخته می‌شوند و در بسیاری از ژانرهای موسیقی، مانند موسیقی راک، هیپ‌هاپ و موسیقی الکترونیک، نقش مهمی دارند.

خصوصیات فرکانس‌های پایین:

• طول موج بلند: فرکانس‌های پایین طول موج بلندی دارند، به این معنی که می‌توانند مسافت‌های طولانی را بدون افت کیفیت طی کنند.
• حس لامسه: علاوه بر شنیدن، فرکانس‌های پایین می‌توانند توسط بدن نیز حس شوند. این حس به عنوان لرزش یا ارتعاش شناخته می‌شود و می‌تواند تجربه گوش دادن به موسیقی را لذت‌بخش‌تر کند.
• جهت‌گیری ضعیف: به دلیل طول موج بلند، فرکانس‌های پایین در مقایسه با فرکانس‌های بالا، جهت‌گیری ضعیف‌تری دارند. به این معنی که تشخیص منبع دقیق صدا در فرکانس‌های پایین دشوارتر است.

کاربردهای فرکانس‌های پایین:

• موسیقی: فرکانس‌های پایین در بسیاری از ژانرهای موسیقی، به خصوص موسیقی راک، هیپ‌هاپ و موسیقی الکترونیک، نقش مهمی دارند. این فرکانس‌ها به موسیقی عمق و قدرت می‌بخشند و می‌توانند حس هیجان و شور را در شنونده ایجاد کنند.
• سینما: فرکانس‌های پایین در فیلم‌ها برای ایجاد جلوه‌های صوتی مانند انفجار، زلزله و غرش موتور استفاده می‌شوند. این فرکانس‌ها می‌توانند تجربه تماشای فیلم را هیجان‌انگیزتر و واقعی‌تر کنند.
• صنعت: فرکانس‌های پایین در صنعت برای کاربردهای مختلفی مانند تست مواد، سونوگرافی و ارتعاش سنجی استفاده می‌شوند.